چهار سالگیت مبارک نازنینم

سلام خاله فدات بشه .رادین ، زیبا ترین واژه بعد از پدر و مادر که در قلبم حک شده است.امیدوارم خداوند عمر پر برکت و با عزت به او بدهد

عزیزمن گل من تولدت مبارک شیرین من نانازم تولدت مبارک
رادین کوچولو جیگر خاله تولدت مبارک ایشالا120ساله بشی واون موقع تولدتو تبریک بگیم
ا

---

ممنون خاله جون از لطف شما. خوشحالم اینجا خاله های به این مهربونی دارم.
اگه تولد میگرفتم حتما آرتینی عزیز رو هم دعوت میکردم.

``````` * ` ` * ` ` * '```````` 0 ` ` 0 ` ` 0 ```````` ||___||___|| ```` * ` {,,,,,,,,,,,,,,,,,,,} ` * ```` 0 ` {/\/\/\/\/\/\/\/\} ` 0 '```_||_{_______”_____}_||_ ```{/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\} ```{,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,} ```{/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\/\} ```{_____________”________}

تولدت مبارک
تقریبا همه بلاگتو بالا و پایین کردمو و خوندم
خوشحال میشم به رامی منم سر بزنی
لینکتون میکنم در گوگل ریدر

---

سلام رادین عزیزم تولدت مبارک گلم ببخشید که دیر شد سلما و مادر جونش شدیدا مریض بودن جوری که نزدیک بود سلما بستری بشه از تهران هم مهمون داشتیم ما این چند روزه خونه مادر جون سلما بودیم امروز به محض اینکه اومدم خونه سریع اومدم تا بهت تبربک بگم 120 ساله بشی بزرگ مرد کوچک خیلی دوست دارم

---

مرسی مامان سلمای مهربون.
سلمای گلم چی شده؟ چشمش می زنیم این عسلی رو ما. براش حتما اسفند دود کن. امیدوارم که حالا خوب باشه.

سلام نظرتونو خوندم اما باید به حضورتون عرض کنم که با اینکه نمیدونم پرستارها با شما چه کردند که چنین القاب زشتی رو به اونها نسبت دادید !اون زمانی که شما در خانه هایتان و در کنار فرزنذد و همسرتان مشغول استراحت هستسد این من و امثال من هستیم که فرزند کوچک و از جان شیرین ترمان رو رها میکنیم و در ای سی یو و یا بخش های متفاوت مشغول کار میشیم من از شما میپرسم ایا فقط چند ساعت به پای بیماری شب بیدار بوده اید تا ببینید چه حسی داره؟شاید یک با یا دو بار مطمینا نه 8 تا شیفت شب در ماه!شما که فقط از پرستار عقده و حقارت و ...را در دید خودتان دارید هیچ میدونید من بارها و بارها بچه زیر دو سال و تب دار رو رها کردم و رفتم شب بیمارستان تا از بچه های مادران دیگه پرستاری کنم !؟ایا ما چون پرستاریم حق خندیدن و یا مثل مردم عادی زندگی کردن رو نداریم؟واقعابرایتان متاسفم ...درک میکنم که پدرتان رو از دست دادید من هم پدرم رو در 9 سالگی از دست دادم ولی بیایید کمی واقع بین باشید دوست گرامی شما کارهایی رو که در پشت درهای بسته ای سی یو و یا سی سی یو برای بیمارتان انجام میشه را نمیبینید حالا که به وبلاگ پرستاری من سر زده اید پس لطف کنید و پست های دیگه اش را هم بخونید چون من ان پست ها رو برای افرادی با دید و نگرش شما نوشته ام که نمیدونم باید برای خودمان متاسف باشم یا برای جامعه مان...بیایید فقط یک شب خودتان را جای مادری بگذارید که بچه کوچک 7 و 8 ماهه اش را که تبدار است رها کرد تا به بالین بیماران برود و یا مادری که باید فرزتد 6 ماهه اش را از 6 ماهگی روانه مهدکودک کنه و یا خانه اطرافیان برای شغلی که دارد کمی عادلانه قضاوت کنید قبل از اینکه دل کسی را میشکنید....

---

خانم پرستار عزیز من در تمام نوشته ام برای شما نوشتم که اینهایی که من میگویم شامل همه نیست. و نیز گفتم که قصد جسارت یا توهین ندارم فقط دارم با شما به عنوان پرستار دردودل کردم.
در ضمن این فقط پرستارها نیستند که بچه هایشان را در چنین وضعیاتی می گذارند و می روند همه ما که کارمندیم حالا در هر جایی چنین وضعیاتی رو دارم. و هر کسی کار خودش را انجام میدهد حالا هر کاری قرار نیست که سر مراجعینمان از هر نوع و در هر کجا هستیم خالی کنیم.
ولی شاید دلیل حساسیت کار پرستاری در این است که با کسانی روبروست که از نظر روحی خوب نیستند. چه مریض چه همراه احتیاج به دلداری و همراهی دارد. و این در حرفه پرستاری بسیار ملموس تر از کارهای دیگر است. و قطعا در واحدهای روانشناسی که پاس میکند اینها را دانسته. و در ضمن هر کسی شغلش را آگاهانه انتخاب میکند اگر روحیه پرستاری و توانایی همراهی ندارد نباید پرستار شود چون لازمه پرستاری این وظایف و این روحیه است. حرف من این است.

آوای عزیزم امید وارم روزی برسه که غمهات کمتر از یک لحظه و خوشیهات تمومی نداشته باشه رادین عزیزم واز طرف من ببوس

الهی عزیزم. ایشالا تولد ۱۰۰ سالگیش رو جشن بگیره.